Waarom wordt iemand masseur? Ik heb werkelijk geen idee! Ik weet alleen waarom ík dat ben geworden. En omdat uit te leggen, moet ik je een heel eind mee terug nemen in de geschiedenis.
Reis je mee?
Ik heb ADHD en mijn moeder heeft mij ooit verteld dat pas toen ik begon te lezen, ik rustig werd. Dat is nog steeds zo: ik kom tot rust als ik lees. Ik ben dan ook een fanatiek boek-verzamelaar! Mijn allereerste lidmaatschap was die bij de plaatselijke bibliotheek. Waar ik de meest fanatieke bezoeker was, volgens mij. Ik las werkelijk álles, van fictie tot wetenschap. Maar mijn hart lag bij sprookjes. Ik geloof niet dat er een sprookjesboek is dat ik níet heb gelezen. Van sprookjes ging ik naar mythen en sagen, en van daaruit naar boeken over de landen waarover ik de mythen en sagen had gelezen. Ik las van noord naar zuid en van oost naar west. En vond het prachtig!
Over één ding waren alle sprookjesboeken, mythen en sagen het wel eens: er is magie. Er is genezing. Mensen werden ziek, door vloeken of anderszins, en konden daarvan genezen. Ik was om! Dat wilde ik ook: mensen genezen!
De meeste genezingen vonden plaats middels handoplegging. Okay... dus ik leg mijn hand op je voet en ineens heb je geen last meer van je schouder. Of zo. Dat ging mij dus wat ver. Op dat punt had ik ook nog nooit gehoord over Reiki of zo, dus vergeef me.
Maar die handen, dus. Die konden dus genezen, dus. Handen. Genezen. Dat was pas interessant! En dus las ik verder, over rituelen, technieken, ideeën, religie, noem het maar. Want je kan geen land of religie opnoemen of er komt wel genezing voor, middels handoplegging. Handen. Die genezen.
Inmiddels was zelfs ik, als boekenwurm, bekend geraakt met het fenomeen spierpijn, en daar mee dus ook wat handen konden doen mét die spierpijn. Dat is interessant!
Omdat ik hypermobiliteit heb, kwam ik al jong in aanraking met een fysiotherapeut. Ik moest leren staan en leren lopen en leren zitten, anders gingen mijn gewrichten dankzij mijn spieren alle kanten op. Dat is interessant! Het was nét als in die sprookjes!
En ik besloot dat ik dat óók wilde kunnen! Ik wilde mensen helpen, door mijn handen op hen te leggen. Een genezer zijn. En dus ben ik weer in de boeken gedoken, want dát is waar de meest interessante informatie vandaan te halen is.
Het kostte me uiteindelijk jaren van opleidingen, cursussen, lezen en oefeningen, maar ik werd wat ik altijd wilde zijn. En dat was dus masseur. En dus masseer ik. Help ik klachten te verlichten, en soms zelfs helemaal te verhelpen. En dat voelt als genezen met je handen.
En daarom ben ik nu masseur. Om mensen te helpen. En elke keer weer als iemand weer blij van mijn tafel af stapt dan ben ik ook blij!
Weet je hoe verschrikkelijk fijn het is als iemand blij wordt van wat jíj doet? Als het daadwerkelijk helpt wat jij doet? Als je iemand van klachten, al dan niet chronisch, afhelpt? Of die klachten alleen maar vermindert?
En precies dáárom ben ik dus masseur geworden.
Het is zooooo'n dankbaar beroep!
Reacties
Een reactie posten